Het is niet moeilijk!

Ik zat dus rustig te kijken naar het Journaal vanochtend. Ondertussen stormde Pippi richting GB Muffin. Die deinsde wat achteruit, waardoor ze doorvloog. Verder dan ze ingeschat had, een komisch gezicht. Ze stond onmiddellijk weer op en herhaalde het tafereel gewoon nog ´s, maar dan richtig de keuken. GB Muffin stond verbaasd te kijken naar het gedonderjaag. Deze aflevering van ´Nederland komt in beweging´ kende hij nog niet. Mijn koffie had ik stevig en veilig geposteerd op de vensterbank en zelf strategisch plaats genomen in het kleine stoeltje, zodat ik beide rakkers goed in de gaten kon houden zonder mijn nek te verrekken.
Er kwam van alles over me heen vanaf het scherm, maar de honden leidden me af. Pippi maakte vrolijke sprongen en omsloot met haar pootjes de snuit van GB Muffin. Die vond dat ergerlijk, de nageltjes waren scherp, geen lekker gevoel. Ze ging, ondanks de waarschuwende grom, gewoon door. Geen last van ochtendhumeur. De huppelende sprongen zijn erg komisch. Al overschat ze haar kunnen schromelijk, hier en daar. Ze onderzocht nieuwe hoeken van de kamer en de keuken, waar ze nog niet was geweest. Eerst ruikt ze aan alles, vervolgens likt ze hier en daar een beetje.
Onderwijl hoor ik in de verte berichten van de nieuwslezer. Jan de Hoop oreert over de triple A-status van de VS en kelderende beurskoersen. In China zijn ze boos blijkbaar. En in Londen zijn jongeren gaan plunderen, steken winkels en huizen in brand. Het kamermeisje dat Strauss Kahn aanklaagt, weer die kop van  hem met tweedagenbaard en lodderige ogen...het gaat allemaal wat langs me heen. Angela Merkel wil niet van vakantie terugkomen, terwijl het slecht gaat in Europa. Het is niet echt aan me besteed. Ik kijk glazig voor me uit en lurk wat aan mijn heerlijke koffie. Het leven is goed! De honden spelen. ´Dit is het échte leven´, denk ik. Een journalist vraagt aan een beurshandelaar ´hoe het gaat´. Die wil geen antwoord geven. Een andere man op die beurs zeg, dat dit niet zo blijft, deze toestand. ´Een waarheid als een koe.´
Ik geniet van het tafereel voor me. Gek, vorige week maakte ik me nog druk over van alles en nog wat. Nu zit ik hier, innig tevreden, met koffie en twee hondjes. Ik moet de krant schrijven, denk ik suffig. Als alle wereldleiders nu een pup nemen en alle beurshandelaren en alle kansarme jongeren in Londen en Merkel, dan hebben we morgen wereldvrede. Laat die koersen het rambam krijgen, schaf het geld af, geen gedoe met vakantie of zo. Gewoon een hondje allemaal, af en toe naar buiten voor een boodschapje en dan weer terug naar je eigen roze zeepbel. Als ze niet weten hoe dat moet, hoeven ze alleen maar mijn webblog te lezen....Dogs for worldpeace!