Volk in de tuin

Even schrikken vanavond. We vonden in een hoek voor in de tuin gaten in de aarde. Daarom heen zagen we insecten af en aanvliegen. Toen we de majoraan wat aan de kant bogen, herkenden we bijen. Ze woonden daar.

Zon over Roermond

Vandaag in alle vroegte enkele plekken in Roermond bezocht. Ik heb foto´s genomen voor een vriendin. Zij zoekt haar stamboom uit en stukje bij beetje komen de familieverhalen naar boven. Het is net detective spelen en  de geschiedenis ontrafelen. Heel spannend! In ieder geval genoot ik toen ik door de oude laan reed op de fiets en de prachtige huizen bekeek. En ook het Oude Kerkhof, wat het oudste bekende kerkhof is van ons land. Echt een bezoekje waard! Het stamt uit 1785. Er is een gedeelte waar zusters, broeders en paters liggen begraven, allemaal keurig van een klooster in hun eigen stukje bij elkaar. Aandoenlijke kindergraven, imposante familiegraven, ook grote grafkelders. In een hoek graven van soldaten uit de oorlog. En in een ander stuk liggen de niet-christelijke mensen. De protestante mensen liggen in een eigen ommuurde plek, net als de joodse mensen. Kleine stenen op de zerken achtergelaten daar getuigen van bezoek.Geen bomen zoals op het grote gedeelte, waar enorme rode beuken staan en dikke berken. In het midden daar is de kapel met daaronder de crypte, waar de bisschoppen van Roermond een laatste rustplaats hebben gevonden. Om het heel kerkhof een oude dikke muur. Er heerst een serene rust. Vogels vliegen rond.

Verveling

Deze week verveelde ik me. Het verbaasde me... Ik zat in de huiskamer en keek rond. Ik voelde me een dreinerig kind van 5. Het weer verveelde me. Mijn koffiemok verveelde me. Onze hond verveelde me. Mijn lijf verveelde me. Het boek voor mijn neus verveelde me, de schrijver vond ik onuitstaanbaar en zijn verhalen stom. Toen sloot ik mijn ogen en zuchtte diep. Ik liet de verveling bezit van me nemen. Vanuit een hoek in me verspreidde die zich over het geheel als een olievlek. De verveling vervlakte, verdunde. Het liep helemaal uit, naar alle kanten en het leek of hij verdampte en wegdreef als een gaswolk. Ik bleef verbaasd achter met een ´leeg´ gevoel.
Welgemoed stapte ik de keuken in en zette de ketel op. Even later genoot ik van dampende koffie en de warme mok tussen mijn handen. Het leven is goed, dacht ik. Ik voelde het warme vocht door mijn lijf gaan en de heerlijke temperatuur bracht het opnieuw tot leven...Ik pakte het boek ter hand dat daar lag en begon te lezen. Het eerste verhaaltje ging over het wonderlijke wat naar boven komt, wanneer je de boel de boel laat en dat wat je beleeft ´het stuur in handen geeft´. Ik glimlachte! De verveling had me goed geholpen. En niks is toeval in het leven.

Regendruppels in juni

Gister gekeken naar een heerlijke film ´Julia and Julie´. Meryl Streep speelt een beroemde tv-kok in de VS van de 60-er jaren. Haar man is diplomaat in Parijs en zij neemt er kookles in de Franse cuisine. Haar geaffecteerde praten en typische gebaren moest ik even doorheen, maar toen werd de hoofdpersoon wel aardig, beetje maf.
Een fan jaren later, krijgt opeens het idee om alle 524 recepten uit het kookboek van haar onderwerp van adoratie zelf te koken binnen 365 dagen. En dat ontstaat uit onvrede met haar leven.

Ik vind Meryl Streep een heel goeie actrice en heel grappig, veelzijdig ook. Knap dat je om een film kunt lachen, die ook wat diepgang heeft, maar het toch als ´feel good´ eindigt...

Welkom!

Het is rond half een. Ik lig in bed. Na lange aarzeling heb ik mijn blog aangemaakt. Kan me nog nauwelijks voorstellen, dat er iemand geïnteresseerd zou zijn in wat ik vertellen wil. Maar wat zou het?
Ik ben begonnen met hier te schrijven. En ik heb er plezier aan. Vandaag was opnieuw een rare dag. We hebben net de langste dag achter de rug. Toch regende het en de temperatuur onverwacht laag.
Aardige films bekeken. En nu deze blog. Ik verkneukel me, want het lijkt er aardig op dat ik nu een schrijver ben...Zo meteen sluit ik mijn laptop en dan mijn ogen. Want als ik dat niet doe, weet ik dat ik de hele nacht door zal gaan. Het is beter dat ik morgen verder ga.