Vandaag is Yule oftewel Midwinterzonnewende. De zon staat stil op het noordelijk halfrond. Het markeert het begin van de winter. Vroeger vierde men de 12 heilige dagen.
De zomer, gesymboliseerd door de Eikkoning, ziet zijn invloed tanen. En de winter, middels de Hulstkoning, neemt het over. De kortste dag van het jaar en de langste nacht. Het is zo donker dat mensen soms depri worden, terwijl ze mijmeren over het afgelopen jaar met alle kansen, al dan niet gemist. Tegelijk gaan ze langzaam weer verlangen naar de warmte van de zon, het licht. Beiden zijn ook nodig om straks het zaad weer te laten ontkiemen in de tuin en op het land, zodat we weer te eten hebben. En ook de bomen dienen weer groen te worden en de bloemen te groeien en bloeien en later zaad te schieten.
Tijdens deze dagen werd vroeger ook het Joelblok verbrand. Veel gebruiken lieten de mens afscheid nemen van wat geweest is om plek te maken voor wat komen ging. Van strohalmen werd een Joelbok gemaakt. De vogels en andere dieren profiteerden hiervan door de laatste graankorrels weg te pikken in de kou. En ook de noten die opgehangen werden hielpen allerlei dieren de koude dagen door te komen.
Mensen bleven dicht bij het vuur, zoals wij nog steeds de kaarsen aansteken en misschien de open haard en vertelden elkaar oeroude verhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten