Tag jij of tag ik?

Er gaat een tag rond in blogland waarbij bloggers vragen beantwoorden. Weer ´s wat anders dan de muziekstukken uitkiezen. Ik werd getagt door José, die erg leuk blogt over boeken en gedichten toevoegt met leuke foto´s en songs.
Daar gaat ie!

Waar ben je geboren?
´Gewoon´ thuis. Viel nog niet mee, want ik was een stuit. Daarna ook niet, een huilbaby, die 3 maanden dag en nacht blerde. De buren werden er gek van!
Thuis was dus in Zeilberg, een dorpje bij Deurne, aan de rand van de Peel in Noord-Brabant.

Ben je naar iemand speciaal vernoemd?
Ja, naar traditioneel gebruik. En wel naar 3 mensen: 1. mijn overleden oom(nooit gekend hij stierf een paar jaar voor mijn geboorte 2. mijn oma(moeders moeder), waar ik dol op was en elke dag kwam, al als klein ukkie en 3. Maria, de moeder van Jezus. Mooi trio toch?

Heb je kinderen en zo ja, hoeveel?
Ja, nee...We noemen ze wel kinderen, maar ze hebben 4 poten, een lekker harig vel en ze zijn dol op knuffelen en wandelen. Anderen noemen het honden, maar ze zijn gewoon horend bij ons gezin.

Heb je huisdieren?
Ja, dus. Twee of eigenlijk drie. De oudste was Brownie, onze overleden bruine Labrador. Nr. 2 is Muffin, onze bruin gevlekte, blauwogige Dalmatische hond en de benjamin is onze Pippi, de pittige, vrolijke, blonde meid van het stel. 

Wat is het ergste letsel dat je ooit hebt gehad?
Hartenpijn, heel erge. Dacht dat het nooit meer zou overgaan. Ik had het erg mis. Mijn hart was niet kapot, het was tijdelijk ´onbewoonbaar verklaard.´

Heb je speciale talenten?
Zingen, tekenen, schrijven, koken en bakken, readings geven aan mensen als medium.. Ik vind het niet speciaal maar anderen wel. 

Wat is je favoriete ding om te bakken?
Appeltaart, omdat mijn lieve schoonvader er dol op was.

Scones, omdat ik dol was/ben op Devonshire cream tea. Goudgeel, warm, clotted cream er op en dan strawberry preserve, sterke zwarte thee met een flinke plens gewone melk en suiker. Niet in zo´n lullig theekopje maar in zo´n enorme kop, die je met twee handen vasthouden en een extra potje heet water om de thee bij te vullen.. Voor mij geen gerotzooi met hartige hapjes etc. Cornish cream tea is hetzelfde alleen zij doen de strawberry preserve er eerst op en dan de clotted cream, precies andersom als de Devonshire variatie. 

Appelpannenkoeken omdat we dan weer even ongegeneerd kind kunnen zijn.
Lemper en martabak, omdat ik dan aan Indonesië denk en aan een stel lieve vrienden.
Lemper is een worstje van kleefrijst, gevuld met pittig kippenvlees, gestoomd.

Martabak is een giga omelet, gebakken, opgevouwen en in stukjes gesneden, gegeten met atjar tjampoer en eventueel verse sambal.

Frietjes omdat het leuk is ongegeneerd met vingers te eten. en het aan mijn moeder doet denken.

Wat is je favoriete fastfood?
Geloof niet dat ik die heb. Wrap met zalm, telt dat ook? Nog lekkerder? Geitost, zo uit het vuistje! Geitenkaas uit Noorwegen, karamelachtig van smaak en kleur, zeer gezond, lang houdbaar en superlekker! Kan op brood gegeten, maar ook op wafels b.v.

Jarenlang makkelijk te krijgen in elke kaaswinkel, maar nu dus niet meer. En mag helaas niet uitgevoerd worden uit Noorwegen. Besteld is ie erg duur in Nederland...helaas! 

Wat is het eerste wat je opvalt als je naar mensen kijkt?
Ligt er aan....als ze wat op afstand lopen en ik zit op een terras b.v. of perron: gekke dingen. Een wrat op een rare plek, grote oren, kromme benen, dat soort werk. Of ooit zag ik een vrouw met een enorme roos precies op haar achterste, het hart op een ´cruciale´ plek. Of een geweldig grote vrouw, die ook heel zwaar was met een miezerig klein mannetje met vetkuif en mini-hondje op de arm. Draag mij maar weg, ik hou het niet droog! Schattig, pontificaal en absurd tegelijk! Heerlijk!
Maar dichterbij mensen? De ogen, het haar(afwijking van toen ik nog kapper was) en de aura of uitstraling. Of die klopt met de rest, zeg maar. 

Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
Deze week. Ik begreep lange tijd iets niet van een situatie en toen werd me ´opeens´ het antwoord aangereikt en viel het kwartje, waardoor ik veel begreep en ik ontroerd raakte. En dan huil ik, van ontroering. En ook dat ik blij ben met de oplossing van de ´puzzel´.
Grote jongens huilen niet, echte mannen wel...

Maak je je momenteel ergens zorgen over?
Nee, eigenlijk niet. Behalve de wazige zorgen of meer angsten die ieder mens heeft...dat er iets vreselijk gebeurt met diegenen die je dierbaar zijn...

Noem 3 drankjes die je regelmatig drinkt.
Die is makkelijk! 1. Koffie 2. Cappuccino en 3. Warme chocolademelk.

Wat is je favoriete boek? 
Hm, wat moeilijker. De nieuwste van Marjan Berk? Tot ik weer een andere tegenkom, die is dan favoriet! Want boeken, daar krijg je nooit genoeg van.

Zou je een piraat willen zijn?
Ik heb de neiging om ja te zeggen, maar nee. Het romantische idee over historische piraten wordt overschaduwd door toch ietwat misdadige Somaliêrs die grote vaartuigen kapen onder bedreiging. Lijkt me niks. Ik zou liever ontdekkingsreiziger willen zijn, op reis naar onbekende gebieden vroeger, die in kaart brengen en onbekende kruiden, producten meebrengen en vertellen over hoe mensen daar leven en waarom. Vroeger verslond ik boeken van Lily Eversdijk Smulders, die ´zomaar´ naar allerlei volken ging en die tekende en praatte met vrouwen van stammen of volken. En Alexandra David-Néel, een vrouw die toen het nog absoluut verboden was om naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet te gaan, zich doodleuk als lokale pelgrim vermomde en met een lama van daar toch die reis maakte. Ze werd 101 en vroeg haar toenmalige Franse huishoudster om even haar paspoort te gaan verlengen, want ´je kon nooit weten of ze nog op reis zou gaan´. 

Wat zijn mijn favoriete geuren?
Een heleboel. Rozengeur, seringen, maar ook vers gemaaid gras, bosgeur in de herfst, onze honden, zelfs als ze in de regen gelopen hebben, kaneel, cake, appeltaart, koffiegeur, chocolade, viltstiften, verf,  terpentijn(geen idee waarom) tijm, houtgeur(mijn vader was timmerman) stoffen(in Indonesië stiekem ruiken bij een kraam), boeken(ook effe ruiken) schone lakens en slopen, pioenrozen, aardbeien, de zee! Niet elke zee ruikt hetzelfde...En last but by no means least: mijn man! Een man die niet goed ruikt? Wegwezen! En ja, zelfs transpiratiegeur kan lekker zijn!

Waarom blog je?
Waarom niet, zou ik willen zeggen...Ik vind het heel leuk, verhalen te vertellen, met taal bezig zijn en dat te delen. En om te merken dat het anderen raakt en ik er beter in word.

Wat vind je het minst favoriete aan je zelf? 
MIjn ongeduld, die soms resulteert in haast en mijn gretigheid. Ik zou het liefst 5 levens tegelijk leven en meemaken. Schijnt niet te kunnen, jammer! Dan maar één voor één...

Wat is je favoriete hobby? 
Tja, ik vind het niet makkelijk om te kiezen...Zingen zit er in ieder geval bij, me heerlijk laten gaan met de muziek en improviseren. Schrijven en mijn verbeeldingskracht ruim baan geven. Fotograferen, een andere manier om mensen iets te laten zien, de schoonheid van het ´gewone´, wat helemaal niet gewoon of vanzelfsprekend is, vind ik.

Wat vind je belangrijk bij een vriend/vriendin? 
Jezelf zijn, eerlijkheid en humor. Iemand die zich 100% van de tijd serieus neemt, wordt al snel belachelijk in mijn ogen en eenzijdig. Stuk minder boeiend. 
Onbelangrijk zijn: geslacht, leeftijd, huidskleur, burgerlijke staat, seksuele voorkeur. 

Noem iets dat je hebt gedaan, dat je nooit verwacht had ooit te zullen doen.
Met mijn kop op tv en in de krant, aan de andere kant van de wereld zeer moeilijke dingen regelen, trouwen. Als 2 mannen niet met elkaar mogen trouwen jarenlang en dan in een land wonen, waar als eerste een wet wordt aangenomen die dat mogelijk maakt, dan kun je hun geluk nauwelijks voorstellen, heel vreemd, maar wel lekker. Een beetje Rivella keer 100, zeg maar. En dat gaat na jaren niet over, het blijft speciaal! Gun ik alle gay mensen in alle landen, al zal dat nog wel even tijd in beslag nemen. Het begin is gemaakt!

Wat doe je het liefst?
Readings geven aan mensen. Hun schijnbaar grote problemen die ik bij ze waarneem en dan hun gezicht en houding compleet zien veranderen door wat ik door mag geven.. De opluchting, de twinkeling in hun ogen, de hoop, dat het toch niet zo zwaar is als het leek en dat ze helemaal niet zo ´raar´ zijn.. En het mooiste is als het kinderen betreft, die in de knoop zaten samen met hun ouders en nu weer vooruit kunnen. Of dieren waar men niet helder krijgt wat het probleem is...leuk als de dierenarts met ingewikkelde apparaten en veel tests vertelt, wat ik 3 weken ervoor al zei...
Verder verse broodjes kaas eten met mijn lief op een vrije zaterdagmorgen en iets waar geen broodje of kaas aan te pas komt...