Uitdaging

Ik stuitte op een leuke uitdaging via José, een andere enthousiaste blogger. Dertig dagen lag allerlei stukjes muziek delen, die een betekenis voor je hebben.

Dag 1. Een favoriet liedje

Bette Midler is een favoriete zangeres, actrice en performer van me. Dit liedje is van de Beatles, geschreven door MacCartney en Lennon. 

Dag 2 Minst favoriete liedje

Ik heb gekozen voor dit nummer.

Ik kan me herinneren dat Céline op kwam en begon te zingen. Geen mens had nog van haar gehoord hier in Europa zo ongeveer. Een lange lijs met fout permanent. Daar is overheen te komen. Maar toen ze begon te zingen haakte ik af. Vooral het refrein deed zeer aan mijn oren. Het klonk niet meer als zingen maar als schreeuwen voor mij. Daar zit toch verschil in. En dan die ´vitrage´ die onder aan d´r heupen hing. Een dikke vette no no, wat mij betrof. En helaas, dat is nooit meer over gegaan, hoe zeer haar man en manager ons haar ook door de strot probeerde te duwen, het wilde er niet in. Gekke is, dat het een heel leuk mens lijkt te zijn in interviews, vol humor en zo. Prima, zo lang ze maar niet zingt...wat mij betreft...

Dag 3 Een liedje waar ik vrolijk van word.

Dit deuntje zit al sinds mijn jeugd in mijn kop, zo´n kleine 50 jaar heb ik uitgerekend. En nog elke keer word ik er erg vrolijk van. Een leuke sound uit de 60er jaren. En ongekend populair toen....

En zo komen we bij dag 4, een liedje waar je verdrietig van wordt...

Dat is voor mij dit lied. Van de weergaloze Dalida, die in giga veel talen heeft gezongen, zeer suksesvol was in haar carriere, maar niet in de liefde en privé en een einde aan haar leven maakte...

Dag 5  Een liedje wat je aan iemand doet denken.

Van de Engelse jazz-zangeres en actrice Dame Cleo Laine. Iemand met een fabuleuze stem, een bereik van 4 octaven wat uitzonderlijk is(ken in Nederland alleen Marie-Cécile Moerdijk die dat ook kan) een mooi lied. Het herinnert me aan mijn eerste liefde. Op mijn toenmalige werk kon ik het schaamteloos zingen, geen mens aanwezig(meestal) en in de hal bij de trappen galmde het zo lekker of in de grote ruimte...Er zijn wel eens mensen blijven staan op straat, hoorde ik van collega´s, om te kijken waar die stem vandaan kwam en om te luisteren...ach, mooie herinneringen.