Meneer Philips en het week up laajt

Soms gebeuren er dingen die je niet verwacht. Of niet meer verwacht. Van de week overkwam me zoiets. Er arriveerde een nogal groot uitgevallen doos. Da's niks nieuws, we bestellen om de haverklap via internet iets. Mijn man keek me geheimzinnig aan en glimlachte. Ik vroeg natuurlijk wat hij besteld had. Geen antwoord. Zou ik wel zien. Maar iets waar ik blij van werd. Nou ja!

Gister is het ding geïnstalleerd. Wat blijkt? Een van de weinige irritante dingen in het leven van mijn toenmalige vriend, later verloofde en inmiddels echtgenoot was het gewekt worden door, godbetert, een wekkerradio. Lag ik lekker te slapen en opeens klaboem sprong dat rotding met een klap aan en produceerde afschuwelijke muziek of een lullig interview of een stomme jingle of reclameboodschap. Ik heb dus de afgelopen pak hem beet 13 1/2 jaar me aangewend om mijn oren onmiddellijk af te sluiten  's ochtend vroeg. Een lastiger manier om gewekt te worden, lijkt me nauwelijks mogelijk. Door de jaren heen heb ik verzoeken in gediend, gebid, gesmeekt en ten slotte zelf oplossingen bedacht. O.a. een soort ringvormige vibrator onder het kussen waardoor manlief wakker getril zou worden en ik dus met mijn hoogsensitieve oren door kon slapen of op zijn minst niet hyperventilerend op mjn kussen zou liggen, dag na dag. Nou is mijn man erg meegaand en meedenkend, maar in dit specifieke geval wilde het maar niet lukken. Excuses en smoesjes dat ie anders niet goed wakker werd, zich zou verslapen etc. Ik heb zelf gedreigd om het kreng in elkaar te slaan, de wekkerradio bedoel ik. Of 'per ongeluk' in mijn emmer met dweil te laten vallen als ik boven aan het kuisen was. Toch maar niet gedaan. Zuchtend bleef ik mijn handen voor mijn oren slaan op elke werkdag. Daaraan is dus nu, de hemel zij geloofd en geprezen, een einde gekomen. Meneer had een lichtwekker aangeschaft. En warempel...na enige dagen uitpluizen al geïnstalleerd. Met een gebruiksaanwijzing van meneer Philips in 42 talen had ie het voor elkaar. Voor de zekerheid stond de oude wekkerradio nog onder het tafeltje, ook gezet voor de ochtend. Er kon ons weinig gebeuren de volgende ochtend, mist de satelliet het niet zou begeven of de PLEM uitval van stroom zou krijgen. Ik kondigde aan het ouwe kreng meteen naar buiten te smijten of mnstens het voorrecht te krijgen het in 1000 stukken uit elkaar te hakken met een vuisthamer.
Fred kondigde dus apentrots aan gisteravond dat 'het klaar stond'. De voorstelling kon beginnen. Tandjes gepoetst, hondjes in de mand en de bench, lichten uit, deur op slot. Naar boven, vol verwachting. Hij lag al in bed. De kamer was gehuld in een waar. Ik ging tevreden achterover liggen in ons lits jumeaux. Het nieuwe ding stond op het Indonesische tafeltje. Kon net aan de voet van de gouden boeddha staan. Een ronde schijf met een punt er achter aan. Er zaten veel knopjes aan en mijn lief was enigszins onzeker of de goede ingedrukt waren geworden en de verkeerde met rust gelaten. We zouden zien. De schijf lichtte op. Onderin de digitale tijd, een 70 cm nog een keer, de ouwe. Het licht, zo vertelde Fred met gepaste trots zou langzaam dimmen. Een 20 minuten voor dat proces. Het was erg gezellig en romantisch, alsof je onder het maanlicht lag. De romantiek beperkend vanwege verregaande moeheid, praatten we met elkaar. En verdomd, het werkt aardig. De 'maan' scheen allengs minder fel. We werden lomer en praatten langzamer. Alsof een ander soort hromonen werd geactiveerd. Ik vond het wel wat hebben. We begonnen verder te fluisteren. Alsof anders de betovering verbroken zou worden en het proces teniet gedaan worden, met alle gevolgen van dien. Op de valreep kondigde Fred nog aan dat morgen het proces in omgekeerde volgorde plaats zou vinden. Een soort bleek ochtendzonnetje zou ons wekken. En om het nog echter te maken, kwamen er nog natuurgeluiden bij. Ik vroeg in het donker schor welke. Nou ja, de meeste vond ik niks, zei Fred. Ik heb gekozen voor de vogelgeluiden. O mooi, antwoordde ik. Duurt dat ook..Ja, viel hij me in de rede, ook 20 minuten. Joepie, wil jij dat nog even aan onze hondjes mededelen, wel zo handig, giechelde ik. Dat deed ie niet en zo vielen we stil en in slaap. En niet te geloven, we werden door het artificiële zonnetje wakker. Ik meer dan hij, maar de morgenvogels kwetterden hem wel naar het land van de levenden. Ik was zo blij en verrast dat ik van schrik de hamer niet kon gaan zoeken voor de ex-radiowekker. Bovendien moesten de hondjes nodig naar buiten. Mooi begin van de dag. Verheug me nu al weer op het maanlicht van vanavond. Misschien omdat ik niet meer moe ben...hihi
Kom er net achter dat het nieuwe gadget Philips Wake up Light heet. Klopt wel...ik wake veel lighter op. Al lijkt het op de mechanische nachtegaal van de Chinese keizer, ik ben blij met het maantje en de zon en de vogeltjes...balsem voor mijn oren. Hoera, lang leve Philips!