woensdag 12 oktober 2011

Koeckbaking foor dummies and andere mannen



Vanmorgen me voorgenomen om twee lekker wandelingen te maken met onze viervoeters, blijkt het te miezeren alsof de ark van Noë opnieuw af is, als ik de rolluiken omhoog laat schuiven, ten einde de wereld te aanschouwen. 
Nou perfect weer voor een nostalgisch rondje koekjes bakken. In de keukenkast bevindt zich een bataljon aan bakproducten en in de kelder, zoals cakemeel, brooddeeg en zelfrijzend bakmeel. In de kelder de aanvullende ingrediënten, zoals bakpoeder, vanillepoeder, suiker, rozijnen en krenten, gist etc.
In onze kookboeken zoek een goed recept. Wat ik vind, bevalt me maar half, maar het moet dan maar..Tijdens het klaarzetten van de benodigdheden, zie ik op de zijkant van het pak bakmeel precies het recept wat ik wil.
(Toch raar, ik heb even de kookboeken geteld, het zijn er 43. Heb ze niet allemaal doorgenomen...)
Ach, ik pas het gewoon aan naar eigen inzicht en smaak! Ik weeg het spul af, donder het in de beslagkom en zet de mixer aan. De kneedhaken maken er een aardig geheel van, zo eitje er bij. Dan nog de kruiden.
Ik kies voor koek- en speculaas-kruiden vandaag, om het Anton Pieckgehalte nog verder te verhogen.
De bakplaat ligt al klaar. En ik heb gekozen om hem niet in te vetten, maar er bakpapier in te draperen. Ik zie nu, als leek, dat die bij lange niet genoeg is. Wie bedenkt nou een recept met zoveel deeg? Want welke gek heeft nou een oven met twee bakplaten? Ikke niet...
Dan steek ik mijn hand in het deeg. Er dienen kleine balletje gedraaid te worden, die ik dan keurig op de bakplaat dien te leggen. Nou voorlopig leg ik niks. De smurrie plakt aan alle kanten aan mijn hand, het voelt alsof ik drie weken heb zitten boetseren met roomboter.. Dan even ingrijpen maar. Ik voeg nog wat meel toe en meng. Nog een keertje. Dommig kijk in de kom. Wat ik zie is bruingeel van kleur en houdt het midden tussen pindakaas die nog niet af is en babypoep. Dapper begin ik met rollen. Natuurlijk valt het eerste balletje te groot uit. Ik ben te gretig en ongeduldig. Mijn hand is ook veels te groot. Ik moet meer op een damesmanier te werk gaan, zoveel is duidelijk. Ik steek opnieuw mijn hand in het goedje en draai heel soepel een soort bruin soepballetje en plaats dat voorzichtig in het hoekje van de bakplaat. Dan nummer 2. Al snel begin ik er aardigheid in te krijgen. Mijn brein is helaas niet damesachtig genoeg om balletjes van dezelfde grootte te krijgen, maar dat kan me eerlijk gezegd geen donder schelen.
In ieder geval verschijnen er voor mijn oog prachtige rijtje. Volgens het recept kunnen er 40 uit de kom komen. Nou mijn kom is nog halfvol...
Ik schuif tevreden de bakplaat de oven in.. De kom plaats ik waar de hondjes niet bij kunnen. Die liggen trouwens op één oor, een toonbeeld van welopgevoedheid en rust. Hoe is het mogelijk...
Gedurenden het bakproces zie ik dat de koekbolletje inzakken tot drabbige plassen deeg, die overigens wel keurig bol oprijzen. Het zal wel zo moeten...
Na vijftien minuten prik ik ´s in zo´n bolletje om te zien hoe de zaken er voor staan. Ja, ik weet ook niet hoe je kijkt of koekjes gaar zijn in de oven. Mijn moeder stak vroeger een breinaald in het brood of de cake, die er dan schoon uit moest komen, dan was de boel gaar. Dit bolletje loopt een deuk op, die niet meer weg gaat..
Ik zet de bakplaat op onderzetters en wip ze geroutineerd op het rooster. Ze zijn aardig goed gelukt. Vervolgens pak ik de kom weer en sla opnieuw aan het draaien van mijn babypoepbolletjes op de damesmanier. Uiteindelijk kom ik uit op 66 koeken i.p.v. 40. 
Kijk daar kun je mee thuis komen!


Dus heeren: enen goeden raad in dezen crisistijd. Wanneer gij u onledig thuis bevindt, geeft uwen echtgenoote vrijaf en begeeft u naar den keuken. Zorg dat u ten allen tijde alleen zijt. Bedien u van schoon gerei, zorgt ook voor hygiënische handen en ondergrond! En niet alleen gij zult groote vreugde beleven aan dit nuttige tijdverdrijf, ook moeder den vrouw zal aangenaam verrast zijn, wanneer zij thuiskomt. Bovendien spaart u geld uit in deze moeilijke financiële crisis. Ook uw respect tegenover diegene die normaliter deze taken uitvoeren zal zeker stijgen. U ziet, het komt het geheele huisgezin ten goede! Immers, een ieder dient de schouder er onder te zetten!

1 opmerking:

  1. Hahahaha!! Heerlijk geschreven, vooral die laatste alinea ... ouderwetschen huisvlijt allover the place;)
    Zal in ieder geval zalig geroken hebben!
    Als ik niet beter wist zou ik op zoek gaan naar een "Bakken voor dummies"-boekje voor je ;)
    Maar aangezien je al wat lekkere recepten geblogt hebt, weet ik dat je verre van een kook/bakdummie bent!;)

    BeantwoordenVerwijderen