Oranjegekte in aantocht

De lente doet haar uiterste best. Vanuit een ooghoek zie ik tennissende dames weer kreunend over het gravel schuiven. Ach ja, het sportseizoen is weer in volle gang, bedenk ik me. Het EK komt er aan, zoveel is zeker, dat is onmogelijk om te missen. De supermarkten verdringen elkaar, niet om hun kruidenierswaren aan te prijzen maar om hun frutsel en fratsels te tonen, zodat een ieder weet dat ie bij een bepaalde hoeveelheid aan boodschappen deze rommel mee mag nemen. Er zullen weer fanatiek jongetjes en meisje navraag doen of men dit of dat heeft gekregen van de cassiere, misschien geheel overbodig? Maar ook gretige moeders en oma´s kijken je verlekkerd aan, niet omdat je een waanzinnig geil uiterlijk hebt, nee, ze hebben het voorzien op voetbalplaatjes, wuppies, gruppies of fluppies of op rare toeters en bellen, meestal oranje gekleurd. De voetbalspelers zelf laten zich filmen in de meest krankzinnige poses met rare beestjes in hun haar, op hun kont of waar dan ook, terwijl rappers, volkszangers en operasterren hun achterna zingen alsof hun leven er van af hangt. Ik kijk er met lede ogen naar. Wat moet een enigszins intelligent mens hier mee?

Maar ja, zijn er überhaupt nog eniszins intelligente mensen te vinden in ons kleine kikkerlandje, de komende tijd? Waar de tradioneel als nuchter en doe maar gewoon dat is goed genoeg- bekend staande Nederlanders hun eigen eigenwijze gang gaan, slaat in deze tijd een complete gekte toe, een soort van bewustzijnsvernauwing vanaf het moment dat ze enkele heren in het oranje zien. Er is geen richt meer mee te schieten. Sommige vrouwen doen nog wel pogingen om, zoals gewoonlijk hun mannen en de rest van hun gezinnen enigszins in het gareel terug te dringen, maar helaas...onbegonnen werk! Dat mondt dan uit in gemopper, soms geruzie en geweldige discussie´s of ijzige langdurige stiltes en sessie´s van negeren. Vooral de dames die houden van het betere filmwerk of gewoon rust in de tent hebben het moeilijk. 
Ook buitenshuis slaat de koorts toe. Het is een epidemie die nationaal is en gewoonweg niet te stoppen. Hier is geen inenting tegen bestand. Al in een vroeg stadion ziet men hele buurten bezig. De vogelaarswijken, aandachtswijken of achterstandswijken, volgens mijn gewoon gezellige volksbuurten nemen het voortouw. Hele straten en wijken kleuren oranje, onze nationale kleur. Partytenten verschijnen, meterslange snoeren met vlaggetjes in oranje en rood-wit-blauw. Sommigen maken het heel bont en schilderen simpelweg hun huizen. Ook worden soms tv-toestellen buiten gezet om gezamenlijk het voetbalgeweld op te kunnen volgen en bouwt men tribunes met tuinstoelen er op. De barbecues worden klaargezet, fritespannen gecontroleerd, massaal frituurvet, bitterballen en andere snacks ingeslagen, alsmede mayonaise, curry en ketchup. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Er kan geen tijd verspild worden aan bijzaken als eten en drinken. De brouwers draaien overuren en wachten, handenwrijvend of - wringend op warm weer. Hun omzet zal zeker weer stijgen. 
Ondertussen bereiden de heren zich voor, waar het allemaal om te doen is. Onder de bezielende leiding van Bert van Marwijk, de held die onze trots al eerder opstuwde tot grote hoogte met een gezicht van ´waar heb je het helemaal over´ dient uit te zoeken wie er al dan niet opgesteld wordt en voordien wie er überhaupt mee mag doen. Het commentaar is natuurlijk niet van de lucht. Zoals ik las ´in deze tijd bestaat de Nederlandse bevolking uit 17 miljoen coaches´. Voorwaar geen sinecure! Maar tegelijk heeft dat ook een ongelooflijke charme. Iedereen zeurt en zeikt er over of men er nou verstand van heeft of niet. Men dient gewoon een mening te hebben. En degene die dat niet heeft, is verdacht of een allien. Die staat gewoonweg buiten de maatschappij en men dient er verder ook geen rekening mee te houden. Zonder woorden zegt men eigenlijk dat die ´niet normaal is´. En dat is ook nog een volkomen terechte vaststelling.
De voetbalhelden die het waar zullen gaan maken, daar is geen twijfel over mogelijk, doen meestal uiterlijk gezien koelbloedig hun werk. Sommige mensen schijnen hen vanaf de bank dan toe te roepen met leuzen als ´lopen luie miljonair´ en meer van dat fraais. Ze nemen het allemaal erg persoonlijk. 
Laat een voetballer van het eigen elftal zich tactisch gezien op een geijkt moment vallen, grijpend naar een of ander ´gekwetst´ lichaamsdeel dan snuiven ze verontwaardigd, onderwijl de scheids uit makend voor ´blinde kip´ of meer van dat fraais, als die geen strafschop uitdeelt. Maar als de gazon-acteur wel sukses boekt, dan slaan ze zich van plezier op de knieën en verheugen ze zich volledig.
Nog erger wordt het als Nederland van Duitsland lijkt te gaan verliezen. Of erger nog: gelijk spelen. Dan komen de penalty´s. Ik vrees dan ook voor menig ouder hart in dat geval. De spanning die gezamenlijk naar een hoogtepunt wordt gevoerd, ondersteund met hitte en het overmatig gebruik van gefrituurd eten en bier, kan in vele gevallen leiden tot medische problemen. Dat alles wordt echter op de koop toegenomen.

Er staat gewoon teveel op het spel om het niet serieus te nemen. Ik bedoel 22 mannen die  als volslagen idioten achter een stuk opgepompt leer aandraven met een man met een fluitje er tussen, die in het beste geval niet in de weg loopt of anderszins het spel hindert en twee andere mafkezen die langs dat grasveld met een vlaggetje lopen te rennen en daaromheen een zooi mensen die zingen, roepen. fluiten, schreewen, lachen, huilen, rollen closetpapier gooien of rookbommetjes afsteken met daartussen filmcamera´s en achter de goals fotocamera´s. Wie wil dat nou niet zien? 

Tja, enkele of meerdere dames die liever een goeie detective zien of ´gewoon´ rustig een boek lezen of een kruiswoordpuzzel invullen, zonder gebrul en geloei vlakbij en hunkeren naar het einde van deze periode zonder eind....en dan heb ik het nog niet over de manier waarop de opgebouwde spanning een uitweg zoekt in de echtelijke sponde! Ook dat nog...

Die dames die geen frikandel meer kunnen ruiken of pilslucht, die geen vlaggetje meer kunnen zien, geen wuppie meer verdragen. Die willen gillen bij elke reclame of de cassiere wel kunnen wurgen die er op aandringt dat ze de rommel meeneemt voor man en kroost. En hoe zit het met de voetbalvrouwen. De spreekwoordelijke bimbo´s die met hun glas champagne kijken naar wat vriendlief of manlief neerzet op de groene mat. Geen sex, nee schat, je weet ik moet spelen. Geen tijd voor de P.C.Hooftstraat of de winkelarcade in Milaan. En zelfs hun minnaar moet wachten. Want het schijnt dat ze altijd wel een leuke lover achter de hand hebben, voor als het misgaat met hun voetbalmiljonair. Ze mogen dan wel voor blond doorgaan, maar een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. En niet iedereen is een ex-Spice girl Victoria die aardig bijkleunt in de Vs of een Sylvia, die eigen tvshows heeft in die Heimat. Je moet toch iets als je vent na een jaar of drie weer toe is aan wat anders....Ook voor hen is het dus afzien. 

Ik las op een van mijn social media het volgende: Bevolkingsonderzoek: iedere man dient zijn erectie op te meten. Mocht die onder de 15 cm uitkomen, dan dient men vlaggetjes, toeters en bellen op te hangen om het te compenseren, aan huis, in huis en aan de auto. Dat laatste is natuurlijk een algemeen geaccepteerd verlengstuk van het mannellijk orgaan. De meeste vrouwen die ik ken, aaien hun man of vriend spreekwoordelijk over de bol ter compensatie als hij bezig is over zijn favoriete speelgoed, de automobiel, omdat ze uit ervaring of van hun moeder weten hoe belangrijk het is om manlief tevreden te houden, ook voor de vrede in huis. De auto, voetbal of hun piemel, het maakt allemaal niet zoveel verschil voor de heren. Daarom dames, blijf aaien, zet de frituur aan en de pils koud. En adem diep door. Voor je weet is het voorbij. Vraag niks over buitenspel en zo. Reik pils aan, doe of je meejuicht, leg je dvd´s klaar voor later en gooi nog wat in het vet. En wacht af. De Tour is zo hier...

Kan iemand mij als-je-blieft nog even uitleggen welke idioot op het idee is gekomen om een foto te schieten, waarbij de eerste rij voetballers er uitzien alsof ze bijna gaan zitten op het toilet?