Allerzielen is net achter de rug. Halloween ook. Er zit een heel oude verbinding tussen de twee. Halloween komt van de tijd dat Europa nog grotendeels bevolkt was door heidenen. Hallow's Eve verbasterd tot Halloween. De orginele naam is Samhain. Op die dag zo geloofden de Kelten was het verschil tussen het aardse leven en het hiernamaals miniem. Daarom konden overledenen makkelijk contact maken met de 'achterblijvers' hier op aarde. Die deden dan hun best om de doden te eren. Met de nodige variatie's. Bezoek aan graven, bloemen, maar ook feestmaaltijden, die dan gedeeld werden door b.v. een bordje bij het portret of meerdere neer te zetten. Alleen al de geur zou hen goed doen. Nog steeds zijn er gebruiken die er vanaf stammen, tradities die hoog gehouden worden. De katholieke kerk nam later die heidense rituelen over en deed het voorkomen of ze het zelf hadden bedacht. Ik kan me nog herinneren hoe speciale gebeden gebruikt werden om overledenen te helpen, die 'vast' zaten in het vagevuur en zo dan de hemel in gepusht werden. Het gewone volk bad zich een slag in de rondte, de rijkeren kochten het af, zodat anderen die 'plicht' van naastenliefde deden tegen betaling. Niks nieuws onder de zon dus. Graven van familieleden werden opgepoetst en later bezocht. Ik krijg vaker beelden die wat Victoriaans aandoen: een weduwe die wenend over het graf van haren man ligt in zwarte kleding, terwijl haar kinderen wat paniekerig er naar kijken of het met één handje vergeefs proberen te troosten. Beetje zo...
Altijd gedacht dat dat wat overdreven was en ver van de werkelijkheid. Mijn verbeeldingskracht en misschien enigszins romantische inborst zou daar dan schuld aan zijn. Wat schetst mijn verbazing nu blijkt dat het allemaal nog veel erger kon? Op Facebook nota bene zag ik foto's, van die bruinige zeg maar, uit die tijd. Ach, ze vertederden me ietwat. Totdat ik besefte dat het hier niet om vergeelde kiekjes van mensen uit de negentiende eeuw ging, nou ja, wel, maar ietsje anders. Het waren gestorven mensen die in levendige poses neergezet werden, al dan niet met familieleden, voor een 'laatste' portret.
Morbide? Fascinerend? Vreemd? Ach, wat zouden die mensen vinden van onze gewoonte de boel op te pimpen met make-up, aparte kleding, etc. Om nog maar te zwijgen van het balsemen van geliefde gestorvenen...Ze vonden in ieder geval standaarden uit om de boel overeind te houden. De ogen staan 'gewoon' open en de ledematen liggen, hangen of staan zo veel mogelijk normaal. Tja, je moet er maar zin in hebben als fotograaf. Dat was een heel nieuwe techniek nog, waar mensen gretig gebruik van maakten. Een lucratieve business voor de fotograaf, lijkt me. De levenden zijn soms nog wat enger dan de doden, denk ik dan...Kijk en huiver...zou ik zeggen...
www.viralnova.com/post-mortem-victorian-photographs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten