In tegenstelling tot wat men vaak hoort, valt het me op dat het goed gaat met jongeren. Tenminste dat is mijn ervaring. Het gebruikelijke gezeur over jongeren die onbeleefd, luidruchtig, brutaal, onverschillig etc. zijn, vind ik dan ook onzin. Misschien heeft het er mee te maken, dat ik zelf wat begin te vorderen in leeftijd. De eerste keer dat een jongmens ´u´ tegen me zei, keek ik verwonderd rond om me, om daarna te moeten constateren, dat hij het tegen mij had. Erg onwennig voor mij. Bovendien ben ik opgegroeid in de 60er en 70er jaren, toen het tutoyeren te pas en te onpas in gebruik was en de nivellering grote vormen aannam. Allerlei mensen die voorheen een ´hoge´ status hadden en met groot respect werden aangesproken en behandeld, moesten opeens leren genoegen te nemen met heel andere omgangsvormen en kijk op hun positie. Het voetstuk waarop ze triomfantelijk en prinsheerlijk stonden of zaten, werd onder hen gesloopt en verbrijzeld.
Als ik nu als senior naar ´de jeugd´ kijk, dan neem ik mijn petje voor hen af. In plaats van tijden van ongebreidelde groei, economische vooruitgang en vrijheid om van alles uit te proberen, worden er niet van alle kanten aan hen getrokken en worden hun studie-mogelijkheden door bezuinigingen belemmerd, eisen gesteld al jong. Bovendien zijn de vooruitzichten vrij somber, naar mijn mening. Veel en hard werken, om de enorme bevolkingsgroep van boven de 50 straks te kunnen ´onderhouden´, waarschijnlijk hulp uit het buitenland om allerlei banen in te vullen(met alle bijkomende problemen van dien) en moeilijk zelf kunnen starten als huizenbezitters, omdat banken en financiers de hand op de knip houden vanwege de crisis. Ondertussen moeten ze nog een soort van bevredigend liefdesleven opbouwen, uitgaan, vakantie houden en balanceren tussen een summier privéleven en nogal flexibele werktijden, want de baas houdt niet van een 9-5 mentaliteit.
Ga er maar aan staan!
De jonge mensen die ik tegenkom werken over het algemeen hard aan hun toekomst, zijn beleefd en netjes.
Ze zijn heel behulpzaam, vriendelijk en positief en ook nog geduldig. Iets wat ik zelf nog helemaal niet onder de knie had op die leeftijd en nog niet soms...
Daarentegen volgen mijn leeftijdsgenoten naadloos de trent van hun ouders en grootouders en zeuren over het minste of geringste, daarbij ook nog eens lekker afgevend op de jeugd met het afgekloven zinnetje ´de jeugd van tegenwoordig´...
Ik stel daarom voor om de hand in eigen boezem te steken en de boel om te draaien. Jonge mensen, dikke pluim en van mij de permissie om af en toe eens diep te zuchten en te zeggen ´poehpoeh, de ouderen van tegenwoordig´. Ik hoop alleen dat jullie je beleefdheid en respect dan even vergeten en het op kunnen brengen, na jullie harde werken en geduld...anders blijf je steken bij ´poeh poeh...´
Geen opmerkingen:
Een reactie posten