Blote voeten en zo

Ik hou van de zomer, tot deze onthutsende ontdekking ben ik vandaag gekomen. Altijd maar gedacht dat ik een herfstmens ben. Tot op zekere hoogte is dat ook zo: bij gematigde temperatuur kom ik goed tot mijn recht. Ik geniet van wandelingen door de natuur met flinke wind, met gekleurde herfstbladeren, paddestoelen en de avond die aardig op tijd begint in te vallen. Zelfs de verwarming die aangaat.
Maar aan het einde van de lente, als de zon uitbundig boven de horizon verschijnt, vlieg ik ´s ochtends mijn bed uit. Ik ben instant vrolijk, kijk uit het raam en verheug me op een heleboel minder textiel aan mijn lijf en dat ik met blote voeten of bijna blote voeten door de dag mag. Een flodderig dunne korte broek, een tshirtje, mijn zonnebril en slippers, meer is dan niet nodig.
De dode bloemen verwijderen in de plantenbak, terwijl een aangename temperatuur de aarde op begint te warmen. De vogels fluiten dat het een lieve lust is, de kleuren overal en de geweldige blauwe luchten.
Witte wolken, vogelnesten, alles bruist. Ramen en deuren in huis open. Lekkere salades, buiten eten.
Waar wij wonen, komen uit alle hoeken en gaten ook de senioren tevoorschijn. Ze wandelen en fietsen volop.  Helaas hebben we geen trottoir tot onze beschikking, Dus wanneer ik onze hond uitlaat, dienen we gebruik te maken van het fietspad. Vele senioren, al dan niet getooid met schijnbaar onvermijdelijke witte petjes, fietsen en colonne. Soms twee paren, mannen voor, vrouwen achter, zij aan zij, keurig netjes. Nou ben ik niet zo van het ´netjes´, ik krijg het er al gauw benauwd van. Het is niet mijn natuurlijke orde, zal ik maar zeggen. Grotere groepen fietsers zijn er ook, bij ons op het fietspad. Bestaande uit voornoemde senioren, maar ook de wielrenners. Zo gauw we richting de Tour de France gaan, verschijnen er velen, meestal mannen op leeftijd. Getooid in uitrustingen als bewegende reclame-zuilen, waar de officiële Raboploeg maar amateuristisch afsteekt, sjezen ze langs ´s heren wege. Menigmaal heb ik mijn vege lijf moeten redden door fluks opzij te springen. Want ze houden de vaart er in en stoppen bijna voor niks. Het is net of neer druppelend zweet hen het zicht beneemt en ze wazig met hoge snelheid hun weg vervolgen, onder het motto ´als ik niks geraakt heb, is er niks aan de hand´.
Maar ook de recreanten kunnen er wat van. Dat leidt wel tot verrassende dingen soms. Ik reed per fiets het dorp in, een jaar of wat geleden. Aan de andere kant wilde ik de ventweg inslaan die parallel aan de autoweg naar de stad leidt. Die afslag gaat eerst omhoog richting een brug. Van de andere kant kwamen twee paar senioren op de fiets naar beneden. Door het hoogteverschil heb je daar niet eens een elektrische fiets nodig. Je kunt heerlijk freewheelen, zolang je maar oplet. Dat deden de kwebbelende dames voorop dus niet. En hoewel er ruimte zat is, draaiden ze geheel tegen de verkeersregels in en tegen het verkeer mijn kant op, het linkerfietspad op. Ik kon geen kant op, want de ´dames´ bleven gezellig naast elkaar fietsen tijdens deze actie. En voor ik het wist, flapte ik er uit: ´Kijk je wel uit, Bep Zonneklep?´ Waar die opmerking zo rap vandaan komt, weet ik dan niet, maar hij borrelde ontegenzeglijk uit mijn gemoed. Haar man, die met zijn maat direct achter hen fietste, kreeg door mijn opmerking de slappe lach en zijn maat lachte schaapachtig mee. Dat vonden de dames allerminst plezierig en snibbig werden ze terecht gewezen als twee schooljongens die ondeugend waren geweest...maar daar trokken de heren zich niks van aan. Het gezelschap stond even stil, ze kruisten elkaar gevaarlijk, dus even pauze. Zo krachtig kan een uitspraak dus zijn...hmmmm.
Ik zal mijn zomer maar achter het huis beleven misschien. Want het zou anders wel eens te gevaarlijk kunnen worden. Dus zonneklepfabrikanten, echtgenoten, uitbaters van terrassen, campings, snackbars: wees gerust! Ik vier mijn zomer in de achtertuin. En laat onze hond op de stille tijden uit. Nu moet ik hem alleen nog leren om urenlang zijn poten te kruisen. Want onze omgeving is erg mooi en er zijn veel senioren in ons land...